Noite de estrelas
A memoria dos ancestros regresa
O espíritu baila entre as fogueiras
Os ollos meigos caen no feitizo
A lua álzase sobre a noite mais curta
Como rachando un velo, abrindo un portal
Que susurra a suas fillas
Ánimas de mar e sal
Porque fogo e auga no son enemigos
A lua coñece o segredo do eclipse
Xa se queimou nesta beira de area
De fogo, auga e danza encendida
Hoxe invoco ese poder
Que transmuta e purifica
A emocion que se sublima
E cúranse as feridas
Acende, solta, renace
-
Autor:
Lysara (
Offline)
- Publicado: 23 de junio de 2025 a las 12:51
- Categoría: Espiritual
- Lecturas: 3
Para poder comentar y calificar este poema, debes estar registrad@. Regístrate aquí o si ya estás registrad@, logueate aquí.