Discessus ad Atthis: ultimum carmen

Haec verba scribo,

quae ante ventum spargo,

ut obliviscar eius vesperas

iuventutis ac vertiginis ...

Sunt ultimi versus

quos de ea scribam,

quamvis forte

nec legat umquam ...

Non iam refert tempus

stetisse incantatum,

quia praesens cum morte

revertuntur simul,

et inerme risus meus

ad non videndam eam adsuevit ...

Non loquar de aura,

neque de inanibus colloquiis suis,

recordor solum ventum

cum in mari flaret ...

De nulla loquar,

quia omnia recordor

prope sicut ventus,

et omnia obliviscendum est

ut tranquille vivam ...

Indifferentis omnibus,

sicut populi albi,

obliviscar eam potiam

et exstirpabo paginas eius ...

Omnia illa tempora,

tanquam lacrimae in pluvia,

peribunt.