Santiago Zac

Llora guitarra...llora y canta.

                No es que quiera hacerle loas a la esperanza

                es que:¡Hay que hacerlo!...

                                                                   Nada basta.

                No es que quiera sumergirme en fantasías...

                                                                    no me gusta.

                Pero aveces...necesito de utopías...

                                                                     para el alma.

                Y es que hoy...

                 escribo con la rabia atragantada---

                                                                      en la garganta.

                Y mi canción,no es canción...

                                                         es diatriba subversiva.

                  ¿Hasta cuando mi guitarra encontrará...

                                                                          la alabanza

                  que haga mella en la injusticia y la violencia,

                  que haga un alto en tanto acto de barbarie,

                  que transforme tantas balas en acordes?

                  No es que quiera sumergirme en fantasías

                                                                                   (no me gusta)

                  Pero hoy hay que hacerlo...

                                                                 ¡Nada basta!

                   Llora guitarra...llora y canta

                                                                 y dale luz...

                                                                                   a la esperanza.